जोवरी तोंवरी जंबुक करि गर्जना । जंव त्या पंचानना देखिलें नाहीं ॥१॥
जोवरी तोवरिं सिंधु करि गर्जना । जंव त्या अगिस्तब्राम्हणा देखिलें नाहीं ॥ध्रु.॥
जोंवरी तोंवरी वैराग्याच्या गोष्टी । जंव सुंदर वनिता दृष्टी पडिली नाहीं ॥२॥
जोंवरी तोंवरी शत्रुत्वाच्या गोष्टी । जंव परमाईचा पुत्र दृष्टी देखिला नाही ॥३॥
जोंवरी तोंवरी माळामुद्रांचीं भूषणें । जंव तुक्याचें दर्शन जालें नाहीं ॥४॥
अर्थ
जंबूक म्हणजे कोल्हा तोपर्यंतच ओरडत असतो जोपर्यंत तो पंचानन म्हणजे सिंहाला पाहात नाही. समुद्र तोपर्यंतच गर्जना करतो जोपर्यंत तो अगस्ती ऋषींना पाहात नाही. वैराग्याच्या गोष्टी तोपर्यंतच बोलल्या जातात जोपर्यंत सुंदर स्त्री दृष्टीस पडत नाही. शौर्‍याच्या गोष्टी तोपर्यंतच बोलल्या जातात जोपर्यंत शत्रू समरांगणावर पाहिला जात नाही. तुकाराम महाराज म्हणतात, “या दांभिक लोकांची माळ मुद्रांची भूषणे तोपर्यंतच आहेत जोपर्यंत माझी व त्यांची गाठभेट होत नाही.”
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
