तुझा म्हणऊनि जालों उतराई । त्याचें वर्म काई तें मी नेणें ॥१॥
हातीं धरोनियां दावीं मज वाट । पुढें कोण नीट तेची देवा ॥ध्रु.॥
देवभक्तपण करावें जतन । दोहीं पक्षीं जाण तूंचि बळी ॥२॥
अभिमानें तुज लागली हे लाज । शरणागतां काज करावया ॥३॥
तुका म्हणे बहु नेणता मी फार । म्हणऊनि विचार जाणविला ॥४॥
अर्थ
देवा तू मला मनुष्य जन्म दिला हे तुझे माझ्यावर फार मोठे उपकार आहेत आणि त्यासाठी तुझा उतराइ होण्याकरता मी तुझा दास झालो आहे. परंतु केवळ तुझा दास झालो असे म्हटल्यावर मी तुझा उतराइ कसा झालो हे वर्म मला काही कळाले नाही, जो मार्ग पुढे नीट आहे तोच मार्ग मला दाखव. भक्त पणाचे रक्षण तुम्हीच करा आणि दोन्ही पक्ष तुम्हीच चालवत आहात असे तुम्ही समजा. अहो देवा तुम्हाला शरण आलेल्या भक्तांचा तुम्ही अभिमान धरता कारण तुम्हाला तुमचे दीनानाथ, पतित-पावन हे ब्रीद सांभाळायचे आहे व त्याचे तुम्हाला रक्षण करायचे आहे म्हणून. तुकाराम महाराज म्हणतात देवा मी फार काही जाणत नाही पण माझ्या उद्धारा संबंधीचा विचार तुम्हाला मी स्पष्ट करून सांगितलेला आहे.
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
