लावूनियां पुष्टी पोरें – संत तुकाराम अभंग – 1632
लावूनियां पुष्टी पोरें । आणि करकर कथेमाजी ॥१॥
पडा पायां करा विनंती । दवडा हातीं धरोनियां ॥ध्रु.॥
कुर्वाळूनि बैसे मोहें । प्रेम कां हे नासीतसे ॥२॥
तुका म्हणे वाटे चित्त । करा फजित म्हणऊनि ॥३॥
अर्थ
काही स्त्रिया कथेमध्ये लहान मुलांना घेऊन येतात व ते मूल कथा चालू असताना खेळतात, ओरडतात त्यामुळे कथेमध्ये विनाकारण कट निर्माण होते. त्यामुळे तुम्ही त्या स्त्रीला लहान मुलांची किरकिर बंद करण्याविषयी पाया पडून विनंती करा व तरीही तिने ऐकले नाही तर मग तिची कोणत्याही प्रकारची भीड भाड न ठेवता तिला हाताला धरून बाहेर काढून द्या. सुंदर अशा हरी कथेमध्ये ती स्त्री त्या मुलाला कुरवाळते पण त्या स्त्रीला हे का लक्षात येत नाही की मुलाच्या किरकिरिणे हरी कथेतील प्रेमभंग होत आहे. तुकाराम महाराज म्हणतात त्या स्त्रीच्या अशा वागण्यामुळे हरकथे मध्ये अंतर पडते, ती स्त्री पुन्हा असे करू नये म्हणून तिची चांगलीच फजिती करून त्या स्त्रीला तेथून हाकलून द्यावे.
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
