दधिमाजी लोणी जाणती सकळ । तें काढी निराळें जाणे मथन ॥१॥
अग्नी काष्ठामाजी ऐसें जाणे जन । मथिलियाविण कैसा जाळी ॥ध्रु.॥
तुका म्हणे सुख मळीण दर्पणीं । उजळिल्यावांचूनि कैसें भासे ॥२॥
अर्थ
दह्यामध्ये लोणी आहे हे सर्व लोक जाणतात परंतू दह्याचे मंथन करण्याचे ज्ञान ज्याच्या ठिकाणी आहे त्यालाच ते लोणी काढता येते. काष्टामध्ये म्हणजे लाकडामध्ये अग्नी आहे हे सर्वांना माहित आहे परंतू त्याचे मंथन केल्यावाचून घर्षण केल्यावाचून अग्नी लाकडाला कसा जाळू शकेन ? तुकाराम महाराज म्हणतात, “दर्पणाला म्हणजे आरशाला स्वच्छ केल्याशिवाय मुखाचे प्रतिबिंब कसे दिसेल ? त्याप्रमाणे आत्मा देहात आहे परंतू त्याचे मंथन केले तरच आत्म्याचे ज्ञान होते.”
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
