शाहाणपणें वेद मुका । गोपिका त्या ताकटी ॥१॥
कैसें येथें कैसें तेथें । शहाणे ते जाणती ॥ध्रु.॥
यज्ञमुखें खोडी काढी । कोण गोडी बोरांची ॥२॥
तुका म्हणे भावाविण । अवघा सीण केला होय ॥३॥
अर्थ
वेद इतका शहाणा आहे तरी देखील त्याने हरीचे वर्णन करण्याविषयी मौन धरले आहे परंतू त्या ताक पिणाऱ्या गोपी प्रत्यक्ष हरीविषयी हरीसोबत राहून त्याचा सुख भोगत आहेत. येथे असे कसे आणि तेथे तसे कसे हे फक्त शहाणे संतच जाणतात. यज्ञाव्दारे देवाला प्राप्त करुन घेण्यासाठी देवाला संतोष करण्यासाठी काही लोक प्रयत्न करतात परंतू त्यामध्येही देव चूक काढतो परंतू भिल्लीणीचे उष्टे बोरे सुध्दा त्याला गोड वाटतात. तुकाराम महाराज म्हणतात, “देवाला प्राप्त करुन घेण्याचे एकच वर्म आहे ते म्हणजे देवाविषयी श्रध्दायुक्त भक्तीभाव असणे आणि भक्तीभावावीण कोणतेही कर्म देवाच्या प्राप्तीसाठी केले तरी ते व्यर्थ क्षीणच होतात.”
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
