तारुण्याच्या मदें न मानी – संत तुकाराम अभंग – 988
तारुण्याच्या मदें न मानी कोणासी । सदा मुसमुसी घुळी जैसा ॥१॥
अंठोनी वेंठोनीं बांधला मुंडासा । फिरतसे म्‍हैसा जनामधीं ॥ध्रु.॥
हातीं दीडपान वरती करी मान । नाहीं तो सन्मान भलियांसी ॥२॥
श्वानाचिया परी हिंडे दारोदारीं । पाहे परनारी पापदृष्टी ॥३॥
तुका म्हणे ऐसी थोर हानी जाली । करितां टवाळी जन्म गेला ॥४॥
अर्थ
तारुण्य लागले कि त्या तारुण्याच्या मदात मनुष्य कोणालाही मानत नाही सोडलेल्या वळू प्रमाणे आपल्या मस्तीत तो मुसमुसत असतो म्हणजे अहंकाराच्या मस्तीत तो मुसमुसत असतो.चापून चोपून डोक्याला पागोटे बांधून रेड्या प्रमाणे तो लोकांना मध्ये भरकटत असतो.हातात दीड पान घेतो आणि अभिमानेने वर तोंड करून चालतो मोठ्या माणसांस सन्मान देत नाही.असी माणसे कुत्र्या प्रमाणे दारोदार हिंडतात परनारी कडे पाप दृस्ठीने पाहतात.तुकाराम महाराज म्हणतात या अश्या माणसांची मोठी हानी होते कारण त्याचा जन्म इतरांची टवाळी करण्यात गेला.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
तारुण्याच्या मदें न मानी – संत तुकाराम अभंग – 988
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
