बाळपणी ऐसीं वरुषें गेलीं – संत तुकाराम अभंग – 987
बाळपणी ऐसीं वरुषें गेलीं बारा । खेळतां या पोरा नानामतें ॥१॥
विटू दांडू चेंडू लगोऱ्या वाघोडीं । चंपे पेंड घडी एकीबेकी ॥ध्रु.॥
हमामा हुंबरी पकव्याच्या बारे । खेळे जंगीभोंवरे चुंबाचुंबी ॥२॥
सेलडेरा आणि निसरभोंवडी । उचली बाळी धोंडी अंगबळें ॥३॥
तुका म्हणे ऐसें बाळपण गेलें । मग तारुण्य आलें गर्वमूळ ॥४॥
अर्थ
बालपणी खेळता खेळता अनेक मित्रांना बरोबर वर्षे निघून जातात.विटी दांडू चेंडू लगोऱ्या चंपे कुरघोडी पेंडघडी ऐकी बेकी हमामा हुंबरी हुगल्याचीवारे मोठे भोवरे शिवाशिव सेल डेरा निसर भोवंडी हे सर्व खेळ तसेच मोठे धोंडी बळाने उचलणे अश्या प्रकारची अनेक प्रकरची खेळ तो खेळत असतो.तुकाराम महाराज म्हणतात असे अनेक प्रकारचे खेळ खेळून बाळ पण जाते व मग सर्व गर्वाचे मूळ असलेले तारुण्य पण त्याला येत.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
बाळपणी ऐसीं वरुषें गेलीं – संत तुकाराम अभंग – 987
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
