हातीं घेऊनियां काठी – संत तुकाराम अभंग – 905
हातीं घेऊनियां काठी । तुका लागला कलेवरा पाठी ॥१॥
नेऊनि निजविलें स्मशानीं । माणसें जाळी ते ठाकणीं ॥ध्रु.॥
काढिलें तें ओढें । मागील उपचाराचें पुढें ॥२॥
नाहीं वाटों आला भेव । सुख दुःख भोगिता देव ॥३॥
याजसाठी हें निर्वाण । केलें कसियेलें मन ॥४॥
तुका म्हणे अनुभव बरा । नाहीं तरी हस्तपाय चोरा ॥५॥
अर्थ
मी हातात विवेकरुपी काठी घेऊन या पंचमहा भुताच्या देहाला मारण्या साठी त्याच्या मागे लागलो आहे.मी या देहाला ज्या ठिकाणी माणसे जळतात म्हणजे स्मशानी नेऊन निजविले आहे.या देहाने मला यामागे अनेक प्रकारचे सुख दुख भोगावयास लावले म्हणून मी त्याचा सूड घेत आहे.मला कसलेही भय वाट नाही कारण मी माझे सुख व दुख देवाला अर्पण केला आहे.याच साठी मी मनाचा विवेकाने निग्रह करून देहाचे निर्वाण केले आहे.अहंकाराला संपविले पाहिजे आणि हे जमत नसेल तर मग हे देवा निदान माझ्या हातून वाईट कर्म हि घडू देऊ नका.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
हातीं घेऊनियां काठी – संत तुकाराम अभंग – 905
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
