म्हणसी नाहींरे संचित- संत तुकाराम अभंग – 817
म्हणसी नाहींरे संचित । न करीं न करीं ऐसी मात ॥१॥
लाहो घेई हरीनामाचा । जन्म जाऊं नेदीं साचा ॥ध्रु.॥
गळां पडेल यमफासा । मग कैचा हरी म्हणसी ॥२॥
पुरलासाठी देहाडा । ऐसें न म्हणे मूढा ॥३॥
नरदेह दुबळा । ऐसें न म्हणें रे चांडाळा ॥४॥
तुका म्हणे सांगों किती । सेखी तोंडीं पडेल माती ॥५॥
अर्थ
देवाचे भजन हे माझ्या संचितात नाही असे तू म्हणू नकोस रे,म्हणू नकोस.तू घाई कर आणि हरी नाम घे तू तुझा जन्म वाया जाऊ देऊ नकोस.अंतः काळी यमाचा फासा गळ्याला लागल्यावर मग हरीनाम कसा घेशील?हे मुर्खा आपला हा देह हा भोग पुरविण्यासाठी आहे असे म्हणू नकोस.हे चांडाळा हा नर देह दुबळा आहे असे हि तू मानू नकोस.तुकाराम महाराज म्हणतात यांना किती सांगावे नाही ऐकले तर यांच्या तोंडात माती पडेल.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
म्हणसी नाहींरे संचित- संत तुकाराम अभंग
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
