कां रे दास होसी संसाराचा खर । दुःखाचे डोंगर भोगावया ॥१॥ मिष्टान्नाची गोडी जिव्हेच्या अगरीं । मसक भरल्यावरी स्वाद नेणे ॥ध्रु.॥ आणीक ही भोग आणिकां इंद्रियांचे। नाहीं ऐसे साचे जवळी कांहीं ॥२॥ रूप दृष्टि धाय पाहातां पाहातां । न घडे सर्वथा आणि तृष्णा ॥३॥ तुका म्हणे कां रे नाशिवंतासाठी । देवासवें तुटी करितोसी ॥४॥
अर्थ
अरे गाढवा तू संसाराचा दास का होत आहे.त्या संसाराचे दास्यत्व पत्करल्यामुळे तुला दुःखाचे डोंगर भोगावे लागत आहे.जिभेच्या शेंड्यावर आपल्याला मिष्टांन्नाची गोडी कळत असते पण एकदा कि पोट भरले तर मग आपल्याला स्वाद कळत नाही.एका इंद्रियाचे भोग दुसऱ्या इंद्रियांना भोगता येत नाही.आणि सुखही भोगता येत नाही.हरी रूप आपण वारंवार पहिले तर दृष्टी तृप्त होते.आणि दुसरी कुठलीही तृष्णा राहत नाही.तुकाराम महाराज म्हणतात अरे या संसारासाठी देवा पासून का दूर गेलास?
