सांगतां दुर्लभ ज्ञानाचिया – संत तुकाराम अभंग – 764
सांगतां दुर्लभ ज्ञानाचिया गोष्टी । अनुभव तो पोटीं कैचा घडे ॥१॥
भजनाचे सोई जगा परिहार । नेणत्यां सादर चित्त कथे ॥ध्रु.॥
नाइकवे कानीं साधन उपाय । ऐकतो गाय हरुषें गीत ॥२॥
नव्हे आराणूक जावयासी वना । वेध कामिमना हरीकथेचा ॥३॥
काळाच्या साधना कोणा अंगीं बळ । चिंतना मंगळ अष्टप्रहर ॥४॥
तुका म्हणे आम्ही खेळों भातुकुलें । विभागासी मुलें भोळीं येथें ॥५॥
अर्थ
दुर्लभ अश्या ज्ञानाच्या गोष्टी सांगायलाच आहे, तर मग याचा अनुभव हृदयात येणे किती अवघड आहे?भजनाचे सहाय्य घेतले तर अज्ञानी लोकांच्या दुःखाचा परिहार होतो.त्यांनी या साधना शिवाय इतर साधना ऐकू सुद्धा नाही हरी गीत ऐकून हर्षाने आंनदाने ते गीत गावे.रानावनात जाऊन कष्ट करण्याची काही गरजच नाही,आणि ते सध्य हि होणार नाही,परंतु तामसी माणसाला हरिकथा ऐकता ऐकता वेध लागतो.दीर्घकाळाने प्रयत्न करून प्राप्त होणारी साधना हि करणे अवघड आहे त्या साठी कोणाच्या अंगात तेवढी शक्ती आहे?हरी भजनाला आठही प्रहर शुभ असतात.तुकाराम महाराज म्हणतात आता आम्ही हरिनामाचे खेळ खेळू,त्या खेळात भोळी पोरे भाग घेतात.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
सांगतां दुर्लभ ज्ञानाचिया – संत तुकाराम अभंग
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
