जळो तैसा प्रेमरंग – संत तुकाराम अभंग – 625
जळो तैसा प्रेमरंग । जाय भुलोनि पतंग ॥१॥
सासूसाठी रडे सून । भाव अंतरींचा भिन्न ॥ध्रु.॥
मैंद मुखींचा कोंवळा । भाव अंतरीं निराळा ॥२॥
जैसी वृंदावनकांती । उत्तम धरूं नये हातीं ॥३॥
बक ध्यान धरी । दावी सोंग मस्य मारी ॥४॥
तुका म्हणे सर्प डुले । तैसा कथेमाजी खुले ॥५॥
अर्थ
पतंगाला दिव्या विषयी प्रेम असल्याने तो दिव्यावर झडप घालतो,व जळून जातो.हे कसले प्रेम?सासू मेली म्हणजे सून रडते पण तिच्या मनात वेगळाच भाव असतो.कपटी मनुष्य वरवर गोड बोलतो,त्याच्याही मनात भाव निराळाच असतो.वृंदावन नावाचे फळ बाहेरून गोजिरवाणे असते,पण ते आतून कडू असते ते हातात घेऊ नये.नदीच्या तीरावर बक(बगळा)ध्यानस्त बसलेला असतो पण तो मासे पकडण्यासाठी बसलेला असतो.तुकाराम महाराज म्हणतात ज्या प्रमाणे नाग डोलतो त्या प्रमाणे ढोंगी माणूस हरीची कथा चालू असताना मान डोलवण्याचे सोंग आणतो.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
जळो तैसा प्रेमरंग – संत तुकाराम अभंग
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
