पाहातां श्रीमुख – संत तुकाराम अभंग – 568
पाहातां श्रीमुख सुखावलें सुख । डोळियांची भूक न वजे माझ्या ॥१॥
जिव्हे गोडी तीन अक्षरांचा रस । अमृत जयास फिकें पुढें ॥ध्रु.॥
श्रवणीची वाट चोखाळली शुद्ध । गेले भेदाभेद निवारोनि ॥२॥
महामळें मन होतें जें गादलें । शुद्ध चोखाळलें स्पटिक जैसें ॥३॥
तुका म्हणे माझ्या जीवाचें जीवन । विठ्ठल निधान सांपडलें ॥४॥
अर्थ
या श्रीहरीचे मुख इतके सुंदर आहे इतके सुंदर आहे कि ते सुखालाही सुख देणारे आहे मी श्रीहरीचे मुख कितीही वेळा पाहिले तरीही माझ्याडोळ्यांची भूक भागत नाही.माझ्या जिभेला विठ्ठल या तीन अक्षरांचा रस फार गोड वाटतो व त्या रसा पुढे मला अमृतही पिके वाटते.मी माझ्याच श्रवणाच्या मार्गाने म्हणजे ऐकण्याच्या मार्गाने ऐकण्याची शक्ती ज्या मार्गाने असते तो मार्ग चोखाळून म्हणजे शुद्ध करून घेतलेला आहे व त्याच मार्गाने मी श्रीहरीचे गुणगान संतांच्या मुखाने ऐकत असतो व त्यामुळे माझ्या मनातील भेद व अभेद हे सर्व नष्ट झालेले आहेत.माझे मन हे महा मळाने म्हणजे अशुद्ध विचाराने मळाले होते व ते आता स्फटिकाप्रमाणे शुद्ध झालेले आहे.तुकाराम महाराज म्हणतात माझ्या जीवाचे जीवन म्हणजे तो विठ्ठल आहे व तो विठ्ठलरूपी ठेवा आता मला सापडला आहे.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
पाहातां श्रीमुख – संत तुकाराम अभंग
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
