म्हणवितों दास ते नाहीं – संत तुकाराम अभंग – 501
म्हणवितों दास ते नाहीं करणी । आंत वरी दोन्ही भिन्न भाव ॥१॥
गातों नाचतों तें दाखवितों जना । प्रेम नारायणा नाहीं अंगीं ॥ध्रु.॥
पाविजे तें वर्म न कळेचि कांहीं । बुडालो या डोई दंभाचिया ॥२॥
भांडवल काळें हातोहातीं नेलें । माप या लागलें आयुष्यासी ॥३॥
तुका म्हणे वांयां गेलों ऐसा दिसें । होईल या हांसें लौकिकाचें ॥४॥
अर्थ
मी स्वतःला हरिदास म्हणून घेत आहे पण माझ्या बोलण्यात माझ्या वागण्यात व माझ्या अंतरंगात फरक आहे मी बोलतोय एक आणि वागतो एक. मी हरीचे गुणगान गातो व त्या छंदांमध्ये नसतो परंतु ती केवळ लोकांना दाखविण्यासाठी खरेतर हे नारायणा माझ्या अंगामध्ये तुझ्याविषयी प्रेमच नाही. जे खरे वर्म आहे ते वर्म व त्याचे ज्ञान प्राप्त व्हायला पाहिजे परंतु ते काही कळत तर नाहीच परंतु तुम्ही दंभाच्या डोहामध्ये मी बुडालो आहे. माझ्या हातामध्ये जे आयुष्य रुपी भांडवल होते ते काळाने हातोहात नेले व माझ्या आयुष्याला आता माप लागले आहे. तुकाराम महाराज म्हणतात मी तर वाया गेलो आहे असेच मला दिसत आहे परंतु जगामध्ये मी हरीचा मोठा दास आहे असा जो माझा लौकिक झाला आहे त्याचे हसू होईल जर मी वायाला गेलो तर.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
म्हणवितों दास ते नाहीं – संत तुकाराम अभंग
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
