संतांसी क्षोभवी कोण्या ही प्रकारें । त्याचें नव्हें बरें उभयलोकीं ॥१॥
देवाचा तो वैरी शत्रु दावेदार । पृथ्वी ही थार नेदी तया ॥ध्रु.॥
संतांपाशीं ज्याचा नुरेचि विश्वास । त्याचे जाले दोष बळीवंत ॥२॥
तुका म्हणे क्षीर वासराच्या अंगें । किंवा धांवे लागें विषमें मारूं ॥३॥
अर्थ :
जो संतांना कोणत्याही कारणावरून त्रास देतो त्यांचे उभय लोकात चांगले होणार नाही. असा मनुष्य देवाचाही दावेदार आहे व त्याला पृथ्वी देखील आश्रय देत नाही. ज्यांचा संतांच्या बोलण्यावर विश्वास नाही त्यांचे पाप बलाढ्य आहे असे समजावे. तुकाराम महाराज म्हणतात जसे गाईचे दूध काढण्याकरिता तिचे वासरू पुढे आणावे लागते नाहीतर गाय मारण्याचा धावते, त्याप्रमाणे जर संतांचा आदर केला तर तेव्हाच देव, भगवंत आपल्यावर प्रसन्न होतो नाहीतर जो संतांचा आदर करत नाही त्यांचे देव उभय लोकांमध्ये कल्याण होऊ देत नाही.
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
