तुझ्या रूपें माझी काया भरों द्यावी पंढरीराया । दर्पणींची छाया एकरूपें भिन्नत्वे ॥१॥
सुख पडिलें साटवण सत्ता वेचे शनें शनें । अडचणीचे कोन चारी मार्ग उगवले ॥ध्रु.॥
वसो डोळ्यांची बाहुली कवळे भिन्न छाया आली । कृष्णांजन चाली नव्हे प्रति माघारी ॥२॥
जीव ठसावला शिवें मना आलें तेथें जावें । फांटा पहिला नांवें तुका म्हणे खंडलें ॥३॥
अर्थ
हे पंढरीराया तुझ्या रूपाने माझी काया म्हणजे शरीर भरून टाकावे. आरशामध्ये प्रतिबिंब जरी दिसले आणि ते दिसण्यास एकसारखे जरी असले तरी त्या दोघांमध्ये भिन्नत्व असते. तुझ्याशी माझे जे एक्यत्व झाले आहे त्याचे सुख माझ्याकडे पुष्कळ आहे आणि तुझ्याच सत्तेने त्या सुखाचा उपभोग मी हळूहळू घेत आहे. अडचणीचे चार कोपरे व सर्व मार्ग मोकळे झाले आहे व सर्वत्र सुख आहे. डोळ्यात जेव्हा काविळ असते तेव्हा आरशातील प्रतिबिंब देखील पिवळे दिसते पण कृष्णांजनं डोळ्यात घातले तर पिवळेपणा नाहीसा होऊन भेद नष्ट होतो. तुकाराम महाराज म्हणतात एकदा की मनात “अहंम ब्रह्मास्मी” या बोधाचा ठसा अंतरंगात उमटला की मनाला वाटेल तेथे मनाने जावे. आता द्वैताचा फाटा नाहीसा झाल्यामुळे भ्रमाचे खंडन झाले आहे.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
