पोट आलें आतां जीवन आवडी । पुरवावे परवडी बहुतांचे ॥१॥
काय आंचवणा तांतडीचें काम । मागील तीं श्रम न पवाचि ॥ध्रु.॥
वाढितिया पोटीं बहु असे वाव । सांभाळितां ठाव काय वेचे ॥२॥
दाविल्यावांचूनि नाहीं कळों येत । तेथें ही दुश्चित एकपणें ॥३॥
नावेचा भार तो उदकाचे शिरीं । काय हळू भारी तये ठायीं ॥४॥
तुका म्हणे गीतीं गाऊनि गोविंद । करूं ब्रह्मानंदु एकसरें ॥५॥
अर्थ
देवा आता आमचे पोट ब्रम्हानंद भोजनाने तृप्त झाले आहे आणि हेच भोजन तुम्ही इतर भक्तांना ही पुरवावे. पंगतीला बसलेल्या भक्तांना महाराज म्हणतात की तुम्ही हा ब्रम्हानंद भोजनाचा आस्वाद घेण्यासाठी तातडी करू नका कारण याने तुमचा जन्म-मरणाचा श्रम नाहीसा होणार आहे, पुढे ते राहणारही नाही. ब्रह्मानंद भोजन पंगतीत उदार असे साधुसंत वाढण्याचे काम करत आहेत त्यामुळे आपण आपल्या स्थितीत बसून रहावे, शांत बसावे. संतांनी उपदेश केल्याशिवाय लोकांना परमार्थ कळणार नाही म्हणून तुम्ही उपदेश ग्रहण करावा. जर सामान्य लोकांनी संतांनी केलेल्या उपदेशाचे ग्रहण केले नाही तर त्यांना संसार दुःखात एकटे राहावे लागेल. नावेचा आणि नावेत असलेल्या सर्व वस्तूंचा भार पाण्यावर असतो त्यामुळे नावेत हलके भारी असे काही वाटत नसते त्याप्रमाणे संतांवर आपला सर्व भार सोपवावा. तुकाराम महाराज म्हणतात आता आम्ही या गोविंदा चे गीत गाऊन सगळीकडे ब्रह्मानंद करू.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
