याचा तंव हाचि मोळा । देखिला डोळा उदंड॥१॥
नेदी मग फिरों मागें । अंगा अंग संचरे ॥ध्रु.॥
कां गा याची नेणां खोडी । जीभा जोडी करितसे ॥२॥
पांघरे तें बहु काळें । घोंगडें ही ठायींचें ॥३॥
अंगीं वसेचि ना लाज । न म्हणे भाज कोणाची ॥४॥
सर्वसाक्षी अबोल्यानें । दुश्चिंत कोणें नसावे ॥५॥
तुका म्हणे धरिला हातीं । मग निश्चिंतीं हरीनें ॥६॥
अर्थ
मी पुष्कळ वेळा डोळ्याने पाहिले आहे की हरी हीच एक सवय आहे.जो कोणी याची श्रद्धायुक्त भक्ती करतो त्याला तो संसाराकडे परत मागे फिरून येत नाही आणि त्याच्या अंगांमध्ये संचार करतो. हरीची आणखी एक खोड आहेत ती म्हणजे याचे नाव घेतले कि जिभेला मोठा लाभ होतो. हे तुम्हाला माहीत आहे काय. हा हरी नेहमी काळया रंगाची घोंगडी पांघरतो आणि ती घोंगडी म्हणजे त्याचा कृष्णवर्ण देह आहे. याला कसलीही लाज वाटत नाही आणि समोर कोणाचीतरी बायको आहे याचाही तो विचार करत नाही. हरी अबोला आहे सर्व साक्षी आहे त्यामुळे त्यांच्याविषयी कोणीही उदासीन असू नये व सर्वांनी याचे भजन करावे. तुकाराम महाराज म्हणतात या हरीने एकदा की त्याच्या हाताला भक्तला धरले तर तो भक्त निश्चिंतच होतो.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
