अचळ न चळे ऐसें जालें मन । धरूनि निजखुण राहिलों ते ॥१॥
आवडी बैसली गुणांची अंतरीं । करूं धणीवरी सेवन तें ॥ध्रु.॥
एकविध भाव नव्हे अभावना । आणिक या गुणां न मिळवे ॥२॥
तुका म्हणे माझे पडिलें आहारीं । ध्यान विटेवरी ठाकले तें ॥३॥
अर्थ
माझे मन चंचल होते ते आता स्थिर झाले आहे कारण संतांनी मला निजखून दाखविली आहे तीच निजखून मी धरून राहिलो आहे. देवाच्या गुणांची आवड अंतरंगात बसली आहे आता त्याच गुणांचे तृप्ती होईपर्यंत पोट भरून सेवण करू. देवाच्या ठिकाणी जो काही भक्तिभाव लपला आहे त्या ठिकाणी अभावाने होणे शक्य नाही. आणि इतर कोणत्याही गुणांमध्ये माझे मन अगदी प्रपंच सुखांमध्ये देखील समरस होणार नाही. तुकाराम महाराज म्हणतात जे विटेवर समचरण उभे आहे त्याचे मी ध्यान केले असता तेच माझ्या पचनी पडले आहे.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
