सेवट तो भला । माझा बहु गोड जाला ॥१॥
आलों निजांच्या माहेरा । भेटों रखुमाईच्या वरा ॥ध्रु.॥
परिहार जाला । अवघ्या दुःखाचा मागिला ॥२॥
तुका म्हणे वाणी । गेली आतां घेऊं धणी ॥३॥
अर्थ
शेवटी माझ्या सेवेचा परिणाम चांगला झाला मी रुक्मीणी चा पती माझा पांडुरंग याच्या भेटीला पंढरपूर म्हणजे माझ्या माहेरा ला आलो आहे. माझ्या मागच्या सर्व दुःखांचा नाश झाला. तुकाराम महाराज म्हणतात आता माझ्या वाणीने हरीचे नाम तृप्ती होईपर्यंत घेण्याचे मी ठरविले आहे.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.