देव अवघें प्रतिपादी । वंदी सकळां एक निंदी ॥१॥
तेथें अवघें गेलें वांयां । विष घास एके ठायां ॥ध्रु.॥
सर्वांग कुरवाळी । उपटी एक रोमावळी ॥२॥
तुका म्हणे चित्त । नाहीं जयाचें अंकित ॥३॥
अर्थ
काही लोक सर्वत्र देव आहे असे सांगतात आणि सर्वांना वंदन ही करतात. पण एखाद्याची पुष्कळ निंदाही ते करत असतात. हे असे केल्याने त्याचे सर्व कर्म वाया जातात .जसे एकाच ताटात मिष्टांन्न आणि वीष असावे त्याप्रमाणे काही लोकांच्या ठिकाणी ब्रम्हज्ञान आणि वाईट प्रकृती असतात. हे मनुष्य असे वागतात की एखाद्याच्या अंगावरून प्रेमाने कुरवाळायचे आणि दुसरीकडे त्याच्या अंगावरील एक केस हळूच उपटायचा. तुकाराम महाराज म्हणतात ज्याचे चित्त त्याच्या स्वाधीन नाही त्याचे वागणे आणि बोलणे वेगवेगळे असते त्यामुळे त्याचे सर्व केलेले कर्म वाया जाते.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.