आपुलिया बळें नाहीं मी बोलत । सखा कृपावंत वाचा त्याची ॥१॥
साळुंकी मंजूळ बोलतसे वाणी । शिकविता धणी वेगळाची ॥ध्रु.॥
काय म्यां पामरें बोलावीं उत्तरें । परि त्या विश्वंभरें बोलविलें ॥२॥
तुका म्हणे त्याची कोण जाणे कळा । वागवी पांगुळा पायांविण ॥३॥
अर्थ
मी माझ्या सत्तेने बोलत नाही तर कृपावंत सखा असा हा पांडुरंग तोच माझ्या वाणीने बोलत आहे. साळुंकी मंजुळ शब्दात बोलते पण तिला शिकविणारा धनी वेगळाच असतो. मी पामर आहे मी काय कोणाला उपदेश करणार परंतु विश्वंभर माझ्या मुखातून उपदेश करून घेत आहे इतरांना उपदेश तोच करत आहे. तुकाराम महाराज म्हणतात हरीचे कौशल्य कोणाला कळले आहे काय तो तर पांगळ्या माणसालाही पाया विण चालवू शकतो.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
