आम्हां घरीं एक गाय दुभता हे । पान्हा न समाये त्रिभुवनीं ॥१॥
वान ते सांवळी नांव ते श्रीधरा । चरे वसुंधरा चौदा भुवनें ॥ध्रु.॥
वत्स नाहीं माय भलत्या सवें जाय । कुर्वाळी तो लाहे भावभरणा ॥२॥
चहूं धारीं क्षीर वोळली अमुप । धाले सनकादिक सिद्ध मुनी ॥३॥
तुका म्हणे माझी भूक तेथें काय । जोगाविते माय तिन्ही लोकां ॥४॥
अर्थ
आमच्या घरी एक दुखती गाय आहे तिला इतका पान्हा आहे की त्रिभुवना मध्येही तिचा पान्हा समावत नाही. ती गाय रंगाने सावळी आहे आणि तिचे नाव श्रिधरा आहे. ती गाय चौवदा भुवनामध्ये चरत असते. परंतु त्या गाईला कोणतेही वासरू नाही तिला जे कोणी भक्तीच्या वात्सल्याने कुरवाळीतो त्याला ती गाय तीच्या बरोबर घेऊन जाते .आणि त्याचे अंतकरण भरून त्याला दूध पाजते. ती गाय आपल्या चारही स्तनातून दूध स्त्रवत असते आणि ते दूध पिऊन सनकादिक मुनी तृप्त झाले आहेत .तुकाराम महाराज म्हणतात आपल्या दुधाने संपूर्ण जगाला ती गाय पोसते तर मग माझी भूक त्या सर्वांच्या भूकेच्या पुढे किती आहे?
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
