नेसणें आलें होतें – संत तुकाराम अभंग –1232
नेसणें आलें होतें गळ्या । लोक रळ्या करिती ॥१॥
आपणियां सावरीलें । जग भलें आपण ॥ध्रु.॥
संबंध तो तुटला येणें । जागेपणें चेष्टाचा ॥२॥
भलती सेवा होती अंगें । बारस वेगें पडिलें ॥३॥
सावरीलें नीट वोजा । दृष्टिलाजा पुढिलांच्या ॥४॥
बरे उघडिले डोळे । हळहळे पासूनि ॥५॥
तुका म्हणे विटंबना । नारायणा चुकली ॥६॥
अर्थ
नेसलेले धोतर फिटत असेल म्हणून हळूहळू वर घेत घेत गळ्यापर्यंत आले तर ते वेगळेच काहीतरी हास्यास्पद दिसते. त्यामुळे लोक आपली चेष्टा करतात. जर तेच धोतर वेळेत आपण व्यवस्थित सावरले तर मग कोणीही आपली चेष्टा करणार नाही मग जगही भले आणि आपणही भले .आपण जर नेहमी सावध राहिलो तर चेष्टेचा विषय तुटतो. आपल्या अंगी जर भलतेच सवयी असतील तर आपण चेष्टेचा भाग होतो. आपण जर व्यवस्थित वस्र ,धोतर सावरले तर पुढच्या लोकांची लाज आपल्याला वाटणार नाही .लोक देखील माझी अशीच चेष्टा करत होते बरे झाले आता माझे डोळे उघडले मी आता गबाळ्या माणसांप्रमाणे संसारात राहून चेष्टेचा भाग झालो होतो परंतु मी आता परमार्था लागलो आहे, मी लवकरच माझी सावरासावर केली आहे त्यामुळे लोकांच्या चेष्टे पासून मी मोकळा झालो आहे .तुकाराम महाराज म्हणतात हे नारायणा बरे झाले आता माझी विटंबना चुकली कारण मी परमार्थाला लागलो त्यामुळे लोक आणि माझा देहभाव याचा मला विसर पडला आहे.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
नेसणें आलें होतें – संत तुकाराम अभंग –1232
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
