संत मारगीं चालती । त्यांची लागो मज माती ॥१॥
काय करावीं साधनें । काय नव्हे एक तेणें ॥ध्रु.॥
शेष घेईन उच्छिष्ट । धाय धणीवरी पोट ॥२॥
तुका म्हणे संतां पायीं । जीव ठेविला निश्चयीं ॥३॥
अर्थ
संत ज्या मार्गाने चालत आहेत त्या मार्गातील त्यांच्या पायाची माती माझ्या अंगाला लागो .इतर साधने करण्याची काय गरज आहे आणि संतांच्या पायाच्या धुळीने काय मिळणार नाही तर सर्व काही प्राप्त होणार आहे. संतांचे उच्चिष्ट मी माझे पोट तृप्त होईपर्यंत सेवन करेल .तुकाराम महाराज म्हणतात मी माझा जीव संतांच्या पायावर निश्चय पणाने अर्पण केलेला आहे.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
