मायझवा खर गाढवाचें बीज । तें ऐसें सहज कळों येतें ॥१॥
आपमानिलें जेणें श्रेष्ठाचें वचन । ते चि त्याची खुण ओळखावी ॥ध्रु.॥
मद्यपीतो पुरा अधम जातीचा । तया उपदेशाचा राग वांयां ॥२॥
तुकयाबंधु म्हणे पिसाळलें सुनें । आप पर तेणें न विचारावें ॥३॥
अर्थ
या ठिकाणी महाराज एक अत्यंत घाण शिवी देतात व म्हणतात जो मनुष्य जेष्ठ श्रेष्ठांची मानखंडना करतो त्यांचा अपमान करतो तो मनुष्य गाढवाच्या पोटी जन्मला आहे असे समजावे म्हणजे तो मनुष्य गाढवाचे बीज आहे हे सहज लक्षात येते .ज्याने श्रेष्ठांच्या वचनांचा अपमान केलेला आहे त्या मनुष्याची हीच खून आहे की तो गाढवाच्या पोटी जन्माला आलेला आहे हे ओळखून घ्यावे. मद्यपी मनुष्य तोही त्याच जातीचा असतो त्याला जर कोणी चांगला उपदेश केला तर तो उपदेश करणाऱ्यावर व्यर्थच रागवत असतो .तुकया बंधू कान्होबा म्हणतात की पिसाळलेले कुत्रे हे कोणालाही चावत सुटते त्याला आपले आणि परके हे कोणीही कळत नाही.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
