बहुतां जन्मींचें संचित । सबळ होय जरि बहुत । तरि चि होय हरीभक्त । कृपावंत मानसीं ॥१॥
म्हणवी म्हणियारा तयांचा । दास आपुल्या दासांचा । अनुसरले वाचा । काया मनें विठ्ठलीं ॥ध्रु.॥
असे भूतदया मानसीं । अवघा देखे हृषीकेशी । जीवें न विसंबे त्यासी । मागें मागें हिंडतसे ॥२॥
तुका म्हणे निर्वीकार । शरणागतां वज्रपंजर । जे जे अनुसरले नर । तयां जन्म चुकलें ॥३॥
अर्थ
ज्याच्या जवळ अनेक जन्मीचे संचित आहे ज्याचे चांगले संचित आहे तोच मनुष्य खरा कृपावंत व निस्सीम हरिभक्त आहे असे समजावे. सर्वभावे विठ्ठलाला शरण जाण्याचा ध्यास धरणाऱ्या व्यक्तीच्या दासाचा ही दास विठ्ठल स्वतःला समजतो.जो भक्त विठ्ठलाला काया वाचा मनाने शरण गेलेला असतो, जे भक्त भूतमात्रांना विषयी दया धरतात आणि सर्वत्र हा ऋषिकेश आहे असे पाहतात अशा भक्तांना हा ऋषिकेश मनापासून कधीही विसरत नाही आणि त्याच्या मागे मागे सारखा फिरत असतो .तुकाराम महाराज म्हणतात हा देव निर्विकार आहे आणि शरण आलेल्या भक्तांना हा वज्र पंजर आहे जे जे नर त्याला अनुसरतात त्यांची जन्म-मरणाची फेऱ चुकले आहेत.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
