सांडोनीया दों अक्षरां । काय करूं हा पसारा ।
विधिनिषेधाचा भारा । तेणें दातारा नातुडेसी ॥१॥
म्हणोनि बोबड्या उत्तरीं । वाचें जपें निरंतरीं ।
नाम तुझें हरी । भवसागरीं तारूं तें ॥ध्रु.॥
सर्वमय ऐसें वेदांचें वचन । श्रुति गर्जती पुराणें ।
नाहीं आणीक ध्यान । रे साधन मज चाड ॥२॥
शेवटीं ब्रह्मार्पण । याचि मंत्राचें कारण ।
काना मात्रा वांयांविण । तुका म्हणे बिंदलीं ॥३॥
अर्थ
हे दातारा तुझे हे दोन अक्षरी नाव म्हणजे “हरी” हे सोडुन बाकी पसारा मी कशासाठी घालू?मी जर विधिनिषेधाचा भार घेतला तर मी कर्मकांडामध्ये अडकेल व त्यामुळे मला तुझी प्राप्ती होणार नाही.म्हणूनहे हरी तुझे नाम मी माझ्या बोबड्या शब्दाने जपत आहे.कारण तुझे नामहरी आहे आणि तेच या भवसागरातून तारणारे आहे.तू सर्वत्र व्यापून उरलेला आहे हेच वेदाचे वचन आहे आणि उपनिषदे पुराने हेच गर्जून सांगतात.म्हणून हे हरी मी तुझ्या नामावाचून दुसरे कोणतेही नाव घेत नाही तुझ्या वाचून इतर कोणतेही साधनांची मला आवड नाही.तुकाराम महाराज म्हणतात कोणतेही वैदिक कर्म केल्यानंतर शेवटी ओम तत्सत ब्रम्हार्पनमस्तु हे वाक्य म्हणण्याची गरज आहे,कोणतेही वैदिक कर्म करताना मंत्र उपचार करताना त्याचा काना मात्रा वेलांटी चुकले तर ते वैदिक कर्म निष्फळ ठरते परंतु तुझे नाम घेतल्याने कोणतेही कर्म अगदी सहजच सफल होते असा तुझा नामाचा महिमा आहे.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
