संत सोयराबाईंचे साहित्य
संत सोयराबाईंचे अभंग
- येई येई गरुडध्वजा
- उपाधी भक्तांसाठी
- संताची तो खूण बाणली
- हीन दीन म्हणोनी कां गा
- नामेचि तरले नर आणि नारी
- याचिये संगतीं अपायचि मोठा
- आजि माझा सर्व पुरवा नवस
- चोखा निर्मळ एकरूप
- ऐसा आनंदसोहळा
- बहुता परी वानितसें देवा
- उदारा पंढरिराया नको अंत
- ऐशा आनंदात एक मासवरी
- पुसोनी सर्वांसी निर्मळा निघाली
- चोखा बैसतां समाधीसी
- येई वो विठठले येई लवकरी
- नामाचा भरंवसा मानिलासे सार
- नामाचें चिंतन करा सर्वकाळ
- आणिक देवाचे न करा साधन
- नामाचे चिंतन अखंड जया वाचे
- नामेचि पावन होती जगीं जाण
- सदा सर्व काळ नामाचा छंद
- सुखाचें हें नाम आवडीनें गावें
- नवल पाहा नामाचें विंदान
- सुलभ सोपे वाचे नाम गातां
- जयाचिये वाचे विठोबाचे नाम
- कळिकाळ कांपे नाम उच्चारितां
- किती हें सुख मानिती संसाराचें
- किती हे मरती किती हे रडती
- पंच ही भूते अवघा त्यांचा खेळ
- देखोनी आंधळे कां बा जन होती
- आनंद सोहळा आषाढी पंढरी
- पंढरीचे ब्राम्हणे चोख्यासी
- अवघे सुखाची सांगाती
- माझें माझें म्हणुनी गुंतले
- पंच महापातकीं विश्वासघातकी
- कोण या पांगिला होईल संसारा
- आमची तो दशा विपरीत झाली
- जें तुम्हां कळें तें करा
- माझें मन तुमचे चरणीं
- कां वा उदास मज केलें
- किती किती बोलूं देवा
- किती शिणताती प्रपंच परमार्था
- सलगीनें बहु बोलिलें उत्तर
- आमुचे सुखदुःख कोण दुजा
- शिणल्या भागल्यांचा तूंचि
- अहो पंढरीच्या राया
- हीन मी काय वानूं देवा
- नाही उरली वसना
- अवघा रंग एक झाला
- देहासी विटाळ म्हणती सकळ
- माय तूं माउली अनाथाची देवा
- शीण वाटतसे मना
- जन तें आंधळे भुलले पैं वांया
- वाउगें घरदार वाउगा संसार
- बैसोनी एकांती बोले गुजगोष्टी
- सोयरा म्हणे पती
- दोघी बैसल्या सुखासनीं
- उपजतां कर्ममेळा
- निर्मळेसी करीतां स्नान
- टाळ दिंडीचा गजर
- गर्जती नाचती आनंदे डोलती
- कोण दुजा वारी शीण
