संताची तो खूण बाणली तुमची ।
तरी कां आमुची सांडी केली ॥१॥
काय साचपण मानूं आतां देवा ।
न कळे हा गोंवा उगवा कधी ॥२॥
रात्रंदिवस भ्रमले हे मन ।
नव्हे समाधान काय करूं ॥३॥
सोयरा म्हणे अहो पंढरीनिवासा ।
लवकारी फांसा तोडा आतां ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
