चला रे गोपाल हो जाऊ पंढरीशी ।
वाळवंटी काला केला ब्रह्मराशी ॥१॥
मन मिळाले गोपाळ घालीताती हुंबरी ।
आनंद वांकुल्या दावित चालले पंढरी ॥२॥
वेणुनादकाला केला आसमास ।
विमानी बैसोनिया जाताति वैकुंठास ॥३॥
नित्यदेही जालें पिंडदान देता ।
चतुर्भुज होऊनि गेले क्षण न भरतां ॥४॥
दहिभातेंमुद्रा झेलीती गोपाळ ।
मुख पसरूनिया धावे विठ्ठल तो कृपाळ ॥५॥
पुडरीके पोहे घातली वैकुंठमागें ।
पंढरीप्रति येणे केले पांडुरंगे ॥६॥
वैष्णवांचा मेळा ब्रम्हही भुललें ।
प्रेमामृत खुणें साजनि दोहीले ॥७॥
निवाले हरिदास जाले सुख शोधू ।
सोपान म्हणे आत्मा विठ्ठल नामी जाला बोधू ॥८॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
संत सोपानदेव अँप डाउनलोड करा.
