संतु तेलियाचे घाण्याची ती लाट । उचलितो कोण देउनिया नेट ।।१।। नेट तो दिधला लंकेचे रावणे । उचलेना तेने कदापिहि ।।२।। संतु म्हणे माझे घाण्याची ती लाट । सुदामा उचली तेव्हांच ती ।।३।।