तुम्ही कसे सोवळे सांगा जे मज कळे – संत शेख महंमद अभंग
तुम्ही कसे सोवळे सांगा जे मज कळे ।
चंदनाचे टिके । व्यर्धे केले १ छ।
पीत्याचे सिश्न मुत्राचे रोजन ।
ते वाटे येऊन पडलेति खोळे ॥छ ।
अशुद्धाचे आळे । विष्टेचे पेटाळे ।
नवमास विटाळे । वाढलें ते ॥२॥
गर्भाचि जाचणी आधोमुखें दुर्घाणी ।
कुंभपाके उकडोनि स्थुळ जाले ॥३॥
ऐसे शरीर वोवळे । ते कायें सोवळे।
भरलि ढिसाळें । अविद्योचि ॥४॥
नश्वर शरीरा । गंधाक्षत करा ।
पाणीनाचे विश्व साधुविण ॥५॥
विषयांचि धार । पापाचे डोंगर ।
विधीचे पसर । नका दाऊं ॥६॥
संताप अनुराग । दोन्ही माहार मांग ।
अहंकारे हा धींग मांडिलासे ॥७॥
कल्पना माहारि वासना चांभारि ।
तुम्हा परोपरिं बाटविती ॥ ८॥
सकाल ज्या रांडा पेंढारणी भांडा ।
त्यानि तुमच्या तोंडा । बोडविले ॥९॥
संकल्प न्हावी । विकल्प दावि मिथ्या देवा देवि ।
नका करूं ॥१०॥
ऐसि अंगसंगें वागविता भींगे ।
का घेतलि सोंगे ब्राह्मणोचि ॥११॥
चंदना लावावे । तरि चंदन तसे व्हावे ।
नाहीतर गळावे । गर्भीहूनि ॥ १२ ॥
हृदयी नाम सडा । प्रेम बोधा गाढा ।
तो ब्राह्मण थोडा । विरळागत ॥१३॥
सेख महंमद साचे । बोलियेले वाचे ।
आचार विप्राचे । भावातळि ॥१४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.