करितां देवपूजा नित्य – संत सेना महाराज अभंग – ९३
करितां देवपूजा नित्य – संत सेना महाराज अभंग – ९३
करितां देवपूजा।
नित्य नेम सारिला वोजा।
मग आठविलें अधोक्षजा।
ध्यानस्थ बैसलों ॥१॥
दूत आले लवलाही।
राये बोलाविलें पाहीं।
कोठें आहे मज दावी ।
उरी न ठेवी याची कांहीं ॥२॥
जाणुनि संकट श्रीहरी ।
धोकटी घेतली खांद्यावरी ।
त्वरें आला राजदरबारी ।
देखुनि हरी क्रोध निमाला ॥३॥
राया सन्मुख बैसून ।
हातीं दिधलें दर्पण ।
मुख पाहे विलोकून ।
मूर्ती दिसे चतुर्भुज ॥४॥
हात लाविला मस्तका।
वृत्ती हरपली देखा ।
राम म्हणे प्राणसखा ।
नित्य भेटे मजलागी ॥५॥
मग केलें तेलमर्दन।
घाटी बिंबला नारायण।
विसरला कार्य आठवण ।
वेधलें मन रूपासी ॥६॥
भोंवतां पाहे विलोकून ।
अवघा बिंबला नारायण।
तटस्थ पाहती सभाजन।
नाहीं भान रायासी ॥७॥
राव म्हणे हरीसी ।
तुम्हीं रहावे मजपाशीं।
तुजविण न गमे दिवसनिशीं ।
हरी म्हणे भाकेसि न गुंतें मी। ॥ ८॥
मग प्रधाने काय केलें।
राया स्नानासी पाठविलें।
रायें सोने दिधलें ।
हरीने ठेविलें धोकटींत ॥ ९ ॥
शुद्ध नाहीं याती।
नाही केली हरिभक्ति।
शिणविला कमळापती।
नाहीं विरक्ति बाणली अंगीं ॥ १० ॥
नाहीं अपराधा गणीत ।
देखोनि सोने ब्राह्मणा देत।
देवास घाली संकटांत।
आण वाहत विठोबाची ॥ ११ ॥
सेना म्हणे ऋषीकेशी ।
मज कारणें शिणलासी।
म्हणूनि लागलों चरणासी।
संसारासी त्यागिलें ॥ १२ ॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
करितां देवपूजा नित्य – संत सेना महाराज अभंग – ९३
