नामयाचा धरूनि हात। सांगे संवत्सराची मात। विठोजि म्हणे देई चित्त । ऐक गुह्यार्थ सांगतो ॥१॥ ही पुण्यभूमी पवित्र देखा । याची मूळ आदि पीठिका। सिद्धेश्वर नागेंद्र देखा । पुरातन नांदती ॥२॥ या इंद्रनील पर्वतीं तप तपिन्नले अमरपती। आणि सूर्यमूखा वरुती । प्रत्यक्ष मूर्ति श्रीशंकराची ॥३॥ ही स्मशानभूमिका आधीं। येथें सोपान देवा समाधी। पुढें राहिला कैलासनिधी। सन्मुख वाहे भागीरथी ॥४॥ इची करितां पंचक्रोशी। चुके जन्ममरण चौऱ्यांशी । चारी मुक्ती होती दासी। येउनि चरणासी लागती ॥५॥ तो हा सोपान निधान । याचे करितां नामस्मरण। सेना कर जोड़ून । जाती जळून महादोष ॥६॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
