निजध्यास लागला मनीं – संत निळोबाराय अभंग – ८०२
निजध्यास लागला मनीं ।
हाचि चिंतनीं दिवसरात्रीं ॥१॥
न सुटेचि करुं कैसें ।
लाविलें पिसें गोवळें ॥२॥
येऊनि जाऊनि पुढेंचि उभा ।
लाविलें भांवा मन माझें ॥३॥
निळा म्हणे नवचें दुरि ।
भरला शरीरीं न सुटेचि ॥४॥