संसाराचे भय घेवोनी मानसीं ।
चोखा मेहुणपुरीसी जाता झाला ॥१॥
देखोनी निर्मळा आनंदली मनीं ।
धांवोनी चरणीं मिठी घाली ॥२॥
बैसोनी शेजारी पुसे सुखमात ।
वहिनीं क्षेमवंत आहेत कीं ॥३॥
निर्मळा म्हणे पुढील विचार ।
कैसा तो साचार सांगे मज ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
