जीवीचें सांकडें वारी देवराया ।
अहो पंढरीराया धांवा वेगीं ॥१॥
कां बा मोकलितां शरण आलिया ।
कां बा न ये दया तुम्हांलागीं ॥२॥
अनाथ परदेशी तुम्हांविण कोण ।
सुखें समाधान करा माझें ॥३॥
तुमचिया पोटीं बहु वाव आहे ।
अधीर हा होय जीव माझा ॥४॥
निर्मळा म्हणे बोलण्याची मात ।
माझा तो वृत्तांत निवेदिला ॥५॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
