आतां तरी विचार करी । ध्यायीं अंतरीं विठठला ॥१॥ नाहीं तरी व्यर्थचि जासी । पुढें चौर्यांयसीं भोगावया ॥२॥ जिणें मरणें यांहुनी दु:ख । कोणतें अधिक् सांग पा ॥३॥ निळा म्हणे जरा व्याधी । नाना उपाधी दरिद्रें ॥४॥
