आणिकाची संपत्ती । देखोनि दु:ख मानी चित्तीं ॥१॥ ऐसा पातकी चांडाळ । अशुचि तो सर्वकाळ ॥२॥ करी सज्जनांची निंदा । आपण दरिद्री सर्वदा ॥३॥ निळा म्हणे सहज गांठीं । बांधे यातनेच्या कोटी ॥४॥