ज्याचे मोक्षा मोक्षत्व देणें ।
मुक्तीसी स्थापणें मुक्तत्वीं ॥१॥
तो हा जगज्जनक मुरारी ।
उभा भीमातीरीं पंढरिये ॥२॥
जेणें शातिसी शांतीपद ।
दिधला आनंद आनंद ॥३॥
निळा म्हणे जेणें वेद ।
केला प्रबुध्द पढवूनी ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
