बिजापोटीं महा तरु – संत निळोबाराय अभंग – ४२१
बिजापोटीं महा तरु ।
होता फाकंला तो थोरु ॥१॥
सविताबिंब दिसे सान ।
प्रकाशिलें त्रिभुचन ॥२॥
तेंवि विठ्ठल विटेवरीं ।
भासे परि तो चराचरीं ॥३॥
निळा म्हणे जीवन जीवा ।
प्राण प्राण्यांचा आघवा ॥४॥
बिजापोटीं महा तरु ।
होता फाकंला तो थोरु ॥१॥
सविताबिंब दिसे सान ।
प्रकाशिलें त्रिभुचन ॥२॥
तेंवि विठ्ठल विटेवरीं ।
भासे परि तो चराचरीं ॥३॥
निळा म्हणे जीवन जीवा ।
प्राण प्राण्यांचा आघवा ॥४॥