भकतांलागीं पुढारला । येऊनी पुढें उभा ठेला ॥१॥ शीण भागही न विचारी । युगानुयुगीं विटेवरी ॥२॥ सोहळा आधिकें अधिक् । करीं भक्तांचे कौतुक ॥३॥ निळा म्हणे बहुमानें । संतां पूजी वांटी दानें ॥४॥