सुखी केलें सुखी केलें । संती दाविलें निज हित ॥१॥ जन्मोजन्मीं दास त्यांचा । पोसणा ठायींचा पुरातन ॥२॥ नित्य आपुला आठव देती । आणि पुरस्कारिती निज सेवें ॥३॥ निळा म्हणे हेंचि त्यांचें । वर्तन ठायीचें पूर्वापार ॥४॥
