नुठेचि मन वरुनियां । जडोनी ठेलें हरीच्या पायां ॥१॥ बुध्दि निश्येंसी राहिली । परम विश्रांति पावली ॥२॥ डोळे न धाती पाहतां । चरणीं विगुंतले तत्वतां ॥३॥ निळा म्हणे न पुरे धणी । करीन जीवें बोवाळणी ॥४॥
