माया ब्रहमींचा आभास । नाहीं ते ब्रम्ही नि:शेष ॥१॥
यालागीं दिसे ते टवाळ । रत्नचि ते रत्नकीळ ॥२॥
सूर्यचि सूर्यातें प्रकाशी । न देखोनियां तम तेजासी ॥३॥
निळा म्हणे स्वसंवेदया । नातळे विदया ना अविदया ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
