आपणा दाउनी भुरळे केले । ठकुनि माझें मीपण नेलें ॥१॥
आतां जाऊं कोणीकडे । पळों तरी तो मागें पुढें ॥२॥
धांवा म्हणोनि बोलो जाय । तंव बोलातें गिळूनी आपणाचि ठाये ॥३॥
ऐकों जाय याच्या गोठी । तंव तो शब्दा पाठीं पोटीं ॥४॥
देखों जातां देखणेंचि होय । दृश्यादृश्य हा नुरवीचि माये ॥५॥
सुगंध घेतां आपणचि नाक । गंधाचा गंध हाचि हा एक ॥६॥
मी माझें मज न दिसेची कोठें । बहुता जुगांचे हरिले सांठे ॥७॥
ठकूनियां निळा अवघाचि नेला । सकळही त्याचें आपणचि झाला ॥८॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
