असोनि अलिप्त सर्वसंगी । आत्मा भोगी ना विरागी ॥१॥
ऐसें जाणती ते ज्ञानी । नित्यमुक्त त्रिभुवनीं ॥२॥
मी हें स्फुरे जेथूनियां । आत्मा परचि त्याहूनियां ॥३॥
निळा म्हणे मी हे वदती । मूर्ख देहातेंचि कल्पिती ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
