मी तों संतांचें पोसणें । देती समयीं तेंचि खाणें ॥१॥
अवघी चुकली जाचणी । उण्यापुयाची सोसणी ॥२॥
करुं सांगितलें काज । चिंता दवडूनियां लाज ॥३॥
निळा म्हणे फिटली खंती । जिणें मरणें त्यांचे हातीं ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
