भाग्य माझें उभें ठेलें । संती दाविलें निधान ॥१॥
आतां उणें कोठें कांही । न पडे ठायीं भरलेंसें ॥२॥
जेथें पाहे तेथें आहे । न पाहतांही राहे कवळुनी ॥३॥
निळा म्हणे व्यापुनी अंतरी । गगनाही बाहेरीं तेंचि दिसे ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
